Ook worden sancties ingezet om verdere verspreiding van massavernietigingswapens (chemische en biologische wapens en kernwapens) tegen te gaan (non‑proliferatie). Daarnaast vervullen ze een rol in de bestrijding van terrorisme: sancties in dit verband zijn vooral gericht tegen individuen en niet-statelijke entiteiten.
Sanctiemaatregelen berusten meestal op een juridisch bindende resolutie van de VN Veiligheidsraad op grond van hoofdstuk VII van het VN Handvest, die vervolgens in Europees recht wordt omgezet. Sanctiemaatregelen in EU-verband zijn neergelegd in raadsbesluiten en/of verordeningen. Een aantal sanctiemaatregelen heeft een autonome Europese grondslag. De internationale sancties en EU-sancties worden in Nederland voor zover nodig omgezet in nationale regelgeving op grond van de Sanctiewet 1977.
De meest voorkomende sancties zijn wapenembargo’s, handelsrestricties, financiële sancties (bevriezing van tegoeden) en reis- en visumrestricties. Bij het instellen van sanctiemaatregelen wordt zoveel mogelijk geprobeerd uitsluitend de beoogde rechtssubjecten te treffen. In verband hiermee zijn, onder voorwaarden, soms vrijstellingen of ontheffingen mogelijk.
